باخبر شدیم! به همت جمعی از همکاران پرتحرک و ورزش دوست بانک هیات کوهنوردی بانک مسکن تشکیل و شروع به فعالیت نموده است و راهی دراز را پیش روی خود گسترانیده اند؛ راهی که اطرافش را زیبایی و سخاوت، صلابت و سختی احاطه نموده است.

راهی که می رود به جایی که در آن جا سنگ روییده است، آنجا که آوایی به صدا آوردن آواها می شود و دیواره های سنگی و یخی با بازوان ستبر قد برافراشته و در برابر رهنوردان سینه سپر نموده است تا استواری خود را به رخ بکشد و همه را به مبارزه دعوت کند و چشمه ها و آبشارهایش ایثارگرانه طراوت را به مهمانانش هدیه می دهد تا بیاموزد ایثارگری را.

کوه و کوهستان می آموزد چگونه زیستن را، می آموزد همیاری را و تعاون و عشق به همنوردان را، کوه می طلبد دوستانش را. کافی است که گام در آن بگذاری تا بیاموزی پایداری را.

تحریریه نشریه تبریک و خسته نباشید به این همکاران محترم سروده زیر را تقدیم می دارد به همت کوه آسای هممه کوهنوردانی که راه می پیمایند و صخره های ستبر را زیر گام های خود می نوردند:

از هیاهو دور

کوله بار شوق من بر دوش

در دل این شام تار

می سپارم راه را خاموش

کوه آرام است

و باد، نقطه ای در بیکرانی دور

شعرهای تورا به گوش صخره های خسته و غمناک

کورسوی مرده فانوس، یا شمعی است؟

می سراید شاید

خسته و کم نور

قلب من از شوق لبریز است

کلبه ما بر ستیغ کوه

دوستان جمعند

می سپارم راه بی اندوه

راه بسیار است و پا خسته

در پناه سنگ

می گشایم بستر خود را

لیک امیدی درون قلب من

می کشد فریاد

دوستی آنجاست

شاید او تنهاست...